Ένας από τους πιο ισχυρούς ορειβάτες του κήπου είναι η πρωινή χαρά. Μπορεί να ντύσει ολόκληρους φράχτες με πυκνό πράσινο φύλλωμα και μικρά άνθη σε σχήμα τρομπέτας διαφόρων χρωμάτων.
Η πρωινή χαρά ανθίζει αρχές καλοκαιριού μέχρι τα πρώτα κρύα του φθινοπώρου. Με λεπτούς μίσχους, φύλλα σε σχήμα καρδιάς και άνθη σε μπλε, ροζ, ματζέντα, η λευκό. Τα αρωματικά λουλούδια της προσελκύουν στον κήπο πεταλούδες, που χρειαζόμαστε για τα λαχανικά μας.
Μπορούμε να την εκγαταστήσουμε σε φράχτες η πέργολες τα οποία θα ντύσουν με πυκνό φύλλωμα δημιουργώντας ένα αδιαπέραστο τοίχος τόσο στον ήλιο όσο και στα αδιάκριτα βλέμματα.
Το ύψος του φυτού μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 7 μέτρα και πολλές φορές στον κήπο μου τα ξεπερνά.
Το φυτό μετά την πρώτη δική μας σπορά μπορεί και σπέρνεται μόνο του με σπόρο που φτιάχνουν τα άνθη του μόλις ξεραθούν.
Προσοχή, οι σπόροι της είναι δηλητηριώδης τόσο για τον άνθρωπο, όσο και για τα ζώα.
Υπάρχει ζιζάνιο που μοιάζει με την πρωινή χαρά αλλα δεν είναι. Εχει μικρότερα φύλλα και μικρότερα λουλούδια.
Ο πρώτος τρόπος σποράς είναι να σπειρουμε τους σπόρους απευθείας στο χώμα του κήπου όταν η θερμοκρασία έχει φτάσει τους 18 βαθμούς Κελσίου. Προτιμούμε ηλιόλουστες θέσεις για να έχει περισσότερη ανθοφορία.
Χρειάζεται μέτρια έφορο έδαφος και που να μην συγκρατεί νερό που θα σαπίσει τους σπόρους.
Είναι προτιμότερο να μουλιάσουμε τους σπόρους, αλλα όχι απαραίτητο, απλά θα καθυστερήσουν λίγο να βλαστίσουν. Σε περίπου 10 ημέρες θα δούμε τα φυτά μας να ξεπροβάλλουν, διατηρώντας το χώμα τους υγρό.
Χρειάζεται οπωσδήποτε φράχτη η πέργολα για να μπλεχτεί πάνω του και να τον γεμίσει.
Η σπορά δεν χρειάζεται μεγάλο βάθος τα 0,50 εκατοστά είναι ότι πρέπει.
Ο δεύτερος τρόπος είναι να την σπειρουμε σε δοχεία σε εσωτερικό χώρο νωρίτερα και να την εγκαταστήσουμε όταν ανέβει η θερμοκρασία στη θέση που θέλουμε.
Δεν χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα, απλά δεν αφήνουμε να στεγνώσει το χώμα τους.
Αναπτύσσεται πολύ γρήγορα και είναι ανθεκτική στις ασθενειες αλλα καλό θα ήταν να αποφεύγουμε να βρέχουμε τα φύλλα της.
Αν αφήσουμε τους σπόρους να πέσουν στο έδαφος δεν θα χρειαστεί να την σπειρουμε άλλη φορά. Θα βγαίνει μόνη της κάθε χρόνο.
Αν την παρατηρήσουμε δίπλα από την γλυκοπατάτα μας θα δούμε ότι μοιάζουν αρκετά. Δεν είναι τυχαίο ανήκουν και οι δυο στην οικογένεια Ipomoea.
Μάθε να καλλιεργείς το Κόσμος ΕΔΩ
Νεκταρία Βλασση
blogger - youtuber
ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΟΥ ΕΔΩ
ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΕΔΩ