Δεν υπάρχει σαφή απόδειξη για το ποια εποχή κάθεται μια κότα στα αυγά, αλλα συνήθως αυτό συμβαίνει την περίοδο της Άνοιξης η του Φθινοπώρου όταν ο καιρός δεν είναι πολύ ζεστός η πολύ κρύος, χωρίς αυτό να αποτελεί κανόνα.
Κατά ένα περίεργο λόγο οι κότες μου συνήθως κλωσσάνε μέσα στον Ιούνιο. Τα τελευταία 5 χρόνια δεν είχα την χαρά μιας κλώσσας λόγο του ότι τα πουλιά πια δεν είναι από κλώσσες αλλα από ορνιθοτροφία και έχουν γεννηθεί μέσα σε κλωσσομηχανές. Αυτό μάλλον επηρεάζει το ένστικτο τους και έτσι δεν κλωσσάνε εύκολα σαν ενήλικες κότες.
Φέτος λοιπόν μια από τις παλιές κότες μου αποφάσισε να μου δώσει αυτήν την χαρά και έτσι αποφάσισα με αυτό το ποστ να δούμε μερικά σημαντικά σημεία σε όλη την διαδικασία.
Ας ξεκινήσουμε με μια μικρή ανατομία του αυγού που υπήρχε στον υπολογιστή μου αρκετό καιρό, και δεν θυμάμαι που την βρήκα. Είναι σημαντικό να ξέρουμε πως είναι ένα αυγό που κρύβει μέσα του την επόμενη γενιά του κοτετσιού μας.
Το αυγό μέσα από το τσόφλι περιέχει δυο μεμβράνες, πριν φτάσουμε στο ασπράδι. Στο πίσω μέρος του αυγού υπάρχει ο αεροθάλαμος που εκεί υπάρχει το οξυγόνο που χρειάζεται ο νεοσσός για να βγει από το αυγό. Το κεφάλι του πάντα βρίσκεται σε αυτό το σημείο.
Το ασπράδι περιέχει υγρασία και πρωτεΐνες, που χρειάζεται το έμβρυο για να αναπτυχθεί, και απορροφά τους κραδασμούς έτσι ώστε να μην τραυματιστεί το έμβρυο καθώς δημιουργείται.
Ο κρόκος έχει όλα τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται το έμβρυο σε όλη την διάρκεια της επώασης. Και μέρος του κρόκου διοχετεύεται στην κοιλιά του πουλιού λίγο πριν βγει για τις πρώτες 24 ώρες της ζωής του.
Όταν μια κότα κάνει ένα χαρακτηριστικό βαθύ ήχο όπως κλο-κλο-κλο καταλαβαίνουμε ότι ετοιμάζεται να κλωσήσει. Συνήθως θα την δούμε να κάθεται πολλές ώρες στην φωλιά με τα αυγά που γεννάνε και οι άλλες κότες.
Καλό είναι όταν μας δείχνει ότι θέλει να κλωσήσει είναι να την μεταφέρουμε κάπου μόνη της για να μην την αναγκάζουν οι άλλες κότες να σηκώνεται για να γεννήσουν αυτές.
Επίσης όταν τα πουλάκια θα βγουν να μην κινδυνεύσουν από τις άλλες κότες η από τον κόκκορα.
Εγώ για αυτό το σκοπό έχω ένα ξεχωριστό μικρο κοτέτσι με την φωλιά και λίγο χώρο που χωρίζεται από το υπόλοιπο κοτέτσι με σύρμα που έχει μικρές τρύπες έτσι ώστε να μην χωράνε τα μικρά να βγουν και να μεινουν μακρυά από την μητέρα τους, που είναι ο προστάτης τους για αρκετές ημέρες μετά.
Με αυτόν τον τρόπο η κλώσσα δεν χάνει την επικοινωνία με το υπόλοιπο κοτέτσι αλλα έχει και την ησυχία της.
Η φωλιά είναι χαμηλό καφάσι έτσι ώστε τα μικρά πουλάκια να μπορούν να βγουν και να μπουν εύκολα μέσα για να να ακολουθήσουν την μητέρα τους, χωρίς εγώ να επεμβαίνω καθόλου.
Μια μεγάλη κότα χωράει γύρω στα 20 αυγά, είναι προτιμότερο όμως να έχει λιγότερα για μεγαλύτερη επιτυχία εγώ της έχω 10, έτσι ώστε να τα σκεπάζει καλά και να μπορεί να τα γυρίσει άνετα χωρίς να τα σπάσει.
Αν σπάσει αυγό θα λερώσει όλα τα υπόλοιπα με αποτέλεσμα να εισχωρήσουν μικρόβια από τους πόρους του αυγού και να μολύνουν τα υπόλοιπα έμβρυα. Άρα θέλουμε καθαρά αυγά κάτω από την κότα.
Η κότα μας παραμένει για 21 ημέρες καθισμένη στα αυγά, μέρα νύχτα, σηκώνεται μια φορά το εικοσιτετράωρο να φάει και να πιει. Μπορεί και δυο, για περίπου 5 λεπτά όχι πολύ ώρα όμως. Αν αργήσει να γυρίσει τα αυγά θα κρυώσουν και τα έμβρυα στα αυγά θα πεθάνουν. Αυτή δεν είναι καλή κλώσσα.
Τα δοχεία φαγητού και νερού καλό θα ήταν να είναι εξ αρχής ρηχά έτσι ώστε τα μικρά όταν βγουν να φτάνουν να πιουν και να φάνε. Ένα βαθύ δοχείο νερού είναι επικίνδυνο για τους νεοσσούς που μπορεί να πνιγούν.
Από την 20η ημέρα μπορεί και νωρίτερα θα δούμε τα πρώτα κεφαλάκια να ξεπροβάλλουν ανάμεσα από τα φτερά της μητέρας τους. Η κλώσσα θα παραμείνει στην θέση της μέχρι να βγει και το τελευταίο.
Κατά την διάρκεια της επώασης γυρίζει τα αυγά με το ράμφος της. Και πολλές φορές ακούγοντας την φωνή τους μέσα από το αυγό τους απαντάει.
Μια κλώσσα δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω από εμάς. Είναι δική της δουλειά να βοηθήσει τα νεαρά πουλάκια να βγουν από το αυγό, και να τα οδηγήσει να φάνε και να πιουν, ώστε να μεγαλώσουν σωστά.
Είναι υπερπροστατευτηκές μητέρες, και καλό θα ήταν να μην τις ενοχλούμε πολύ, γιατί δεν τους αρέσει. Αρκετές γίνονται ακόμα και επιθετικές όταν κάποιος τις πλησιάσει.
Πέρα από την τροφή και το νερό τους εμείς δεν έχουμε άλλη υποχρέωση. Μόλις τα νεαρά πουλάκια μας γεννηθούν θα τα δούμε σε άλλο ποστ ιδικά για αυτά.
Νεκταρία Βλασση
blogger - youtuber
ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΟΥ ΕΔΩ
ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μπορείς να αφήσεις το σχόλιο η τις ερωτήσεις σου ΕΔΩ