Πιερίς, η πεταλούδα του λάχανου και πως αντιμετωπίζεται

Η πεταλούδα του λάχανου επιστημονικά (pieris rapae), είναι μικρές κάμπιες πεταλούδας που τρέφονται με τα φύλλα από λάχανο, κουνουπίδι, μπρόκολο, λαχανίδες, λαχανάκι Βρυξελλών και γενικά σε αυτήν την οικογένεια λαχανικών. 

Προσωπικά την έχω αντιμετοπίσει και στα φύλλα του καπουτσίνου.

Η ζημιά που μπορεί να προκαλέσουν τα δυνατά σαγόνια τις κάμπιας μπορεί να είναι ολοκληρωτική αφήνοντας μόνο τους νευρώνες στα φυτά με αποτέλεσμα φυσικά αφού δεν μπορούν να κάνουν φωτοσύνθεση να πεθαίνουν.

Αν πρόκειται για 2-3 φύλλα δεν είναι λόγος ανησυχίας, μιας και αυτά τα φυτά αντέχουν μεγάλη απώλεια φυλλώματος χωρίς πρόβλημα.

Το θέμα συνήθως αντιμετωπίζεται το φθηνοπωρο, χωρίς αυτό να αποκλείει της εποχές που έχουμε υψηλές θερμοκρασίες όπως Άνοιξη η Καλοκαίρι.

Η τελική μορφή τους είναι άσπρες πεταλούδες με μαύρα στίγματα στα φτερά. Σίγουρα είναι πολύ όμορφες αλλα γεννούν αυγά στο κάτω μέρος από αυτά τα λαχανικά που είπαμε με αποτέλεσμα την εξάπλωση τους.

Θα τις εντοπίσετε από τις τρύπες σε κάποια φύλλα η άσπρα αυγά στο κάτω μέρος του φυλλώματος. Επίσης αφήνουν μαύρες ακαθαρσίες που σκαλώνουν πάνω στα φύλλα.

Οι αυτοκόλλητες παγίδες που κυκλοφορούν στο εμπόριο κάνουν δουλειά αλλα εγώ τις αποφεύγω γιατί αιχμαλωτίζουν και πολύτιμα έντομα που χρειάζονται στον κήπο.

Μπορούμε όταν είναι στην αρχή το πρόβλημα να καθαρίσουμε τα φυτά με το χέρι.

Ένας άλλος τρόπος είναι ο ψεκασμός με βάκιλλο της θουριγγίας που θα τον ζητήσετε από κατάστημα γεωργικών προϊόντων και είναι βιολογικό. Έχει οδηγίες χρήσης πάνω στην συσκευασία.

Ο τρόπος που εγώ επιλέγω είναι το πασπάλισμα με αλεύρι σίκαλης νωρίς το πρωί. Το αλεύρι έχει την ιδιότητα να αφυδατώνει τις κάμπιες και να πεθαίνουν.

Για να αποτρέψουμε  την προσέλκυση τους φυτεύουμε αραιά τα σταυρανθή μέσα στον κήπο.

Καλύψτε την καλλιέργεια με τούλι έτσι ώστε να μην μπορούν οι λευκές πεταλούδες να γεννήσουν τα αυγά τους πάνω στα φυτά.

Αν φυτέψουμε θυμάρι σε κοντινή απόσταση τότε λειτουργεί σαν απωθητικό για αυτό το είδος.

Αν φυτέψετε σινάπι κοντά στα φυτά λειτουργεί σαν μαγνήτης και μόλις μαζέψει τις κάμπιες το βγάζετε και το καταστρέφετε.

Διάβασε για την τούτα της ντομάτας ΕΔΩ.

Νεκταρία Βλασση 
blogger - youtuber 
ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΟΥ ΕΔΩ 
https://mikrifarma.blogspot.com/2016/02/blog-post_97.html 
ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΕΔΩ https://www.youtube.com/channel/UCNAO4egALdla_7zu53nSbig

Κλώσσα στα αυγά, πότε κλωσσάνε οι κότες και πως τις φροντίζουμε

Δεν υπάρχει σαφή απόδειξη για το ποια εποχή κάθεται μια κότα στα αυγά, αλλα συνήθως αυτό συμβαίνει την περίοδο της Άνοιξης η του Φθινοπώρου  όταν ο καιρός δεν είναι πολύ ζεστός η πολύ κρύος, χωρίς αυτό να αποτελεί κανόνα.

Κατά ένα περίεργο λόγο οι κότες μου συνήθως κλωσσάνε μέσα στον Ιούνιο. Τα τελευταία 5 χρόνια δεν είχα την χαρά μιας κλώσσας λόγο του ότι τα πουλιά πια δεν είναι από κλώσσες αλλα από ορνιθοτροφία και έχουν γεννηθεί μέσα σε κλωσσομηχανές. Αυτό μάλλον επηρεάζει το ένστικτο τους και έτσι δεν κλωσσάνε εύκολα σαν ενήλικες κότες.

Φέτος λοιπόν μια από τις παλιές κότες μου αποφάσισε να μου δώσει αυτήν την χαρά και έτσι αποφάσισα με αυτό το ποστ να δούμε μερικά σημαντικά σημεία σε όλη την διαδικασία.

Ας ξεκινήσουμε  με μια μικρή ανατομία του αυγού που υπήρχε στον υπολογιστή μου αρκετό καιρό, και δεν θυμάμαι που την βρήκα. Είναι σημαντικό να ξέρουμε πως είναι ένα αυγό που κρύβει μέσα του την επόμενη γενιά του κοτετσιού μας.

Το αυγό μέσα από το τσόφλι περιέχει δυο μεμβράνες, πριν φτάσουμε στο ασπράδι. Στο πίσω μέρος του αυγού υπάρχει ο αεροθάλαμος  που εκεί υπάρχει το οξυγόνο που χρειάζεται ο νεοσσός για να βγει από το αυγό. Το κεφάλι του πάντα βρίσκεται σε αυτό το σημείο.

Το ασπράδι περιέχει υγρασία και πρωτεΐνες, που χρειάζεται το έμβρυο για να αναπτυχθεί, και απορροφά τους κραδασμούς έτσι ώστε να μην τραυματιστεί το έμβρυο καθώς δημιουργείται.

Ο κρόκος έχει όλα τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται το έμβρυο σε όλη την διάρκεια της επώασης. Και μέρος του κρόκου διοχετεύεται στην κοιλιά του πουλιού λίγο πριν βγει για τις πρώτες 24 ώρες της ζωής του.

Όταν μια κότα κάνει ένα χαρακτηριστικό βαθύ ήχο όπως κλο-κλο-κλο καταλαβαίνουμε ότι ετοιμάζεται να κλωσήσει. Συνήθως θα την δούμε να κάθεται πολλές ώρες στην φωλιά με τα αυγά που γεννάνε και οι άλλες κότες.

Καλό είναι όταν μας δείχνει ότι θέλει να κλωσήσει είναι να την μεταφέρουμε κάπου μόνη της για να μην την αναγκάζουν οι άλλες κότες να σηκώνεται για να γεννήσουν αυτές.

Επίσης όταν τα πουλάκια θα βγουν να μην κινδυνεύσουν από τις άλλες κότες η από τον κόκκορα. 

Εγώ για αυτό το σκοπό έχω ένα ξεχωριστό μικρο κοτέτσι με την φωλιά και λίγο χώρο που χωρίζεται από το υπόλοιπο κοτέτσι με σύρμα που έχει μικρές τρύπες έτσι ώστε να μην χωράνε τα μικρά να βγουν και να μεινουν μακρυά από την μητέρα τους, που είναι ο προστάτης τους για αρκετές ημέρες μετά.

Με αυτόν τον τρόπο η κλώσσα δεν χάνει την επικοινωνία με το υπόλοιπο κοτέτσι αλλα έχει και την ησυχία της.

Η φωλιά είναι χαμηλό καφάσι έτσι ώστε τα μικρά πουλάκια να μπορούν να βγουν και να μπουν εύκολα μέσα για να να ακολουθήσουν την μητέρα τους, χωρίς εγώ να επεμβαίνω καθόλου.

Μια μεγάλη κότα χωράει γύρω στα 20 αυγά, είναι προτιμότερο όμως να έχει λιγότερα για μεγαλύτερη επιτυχία εγώ της έχω 10, έτσι ώστε να τα σκεπάζει καλά και να μπορεί να τα γυρίσει άνετα χωρίς να τα σπάσει.

Αν σπάσει αυγό θα λερώσει όλα τα υπόλοιπα με αποτέλεσμα να εισχωρήσουν μικρόβια από τους πόρους του αυγού και να μολύνουν τα υπόλοιπα έμβρυα. Άρα θέλουμε καθαρά αυγά κάτω από την κότα.

Η κότα μας παραμένει για 21 ημέρες καθισμένη στα αυγά, μέρα νύχτα, σηκώνεται μια φορά το εικοσιτετράωρο να φάει  και να πιει. Μπορεί και δυο, για περίπου 5 λεπτά όχι πολύ ώρα όμως. Αν αργήσει να γυρίσει τα αυγά θα κρυώσουν και τα έμβρυα στα αυγά θα πεθάνουν. Αυτή δεν είναι καλή κλώσσα.

Τα δοχεία φαγητού και νερού καλό θα ήταν να είναι εξ αρχής ρηχά έτσι ώστε τα μικρά όταν βγουν να φτάνουν να πιουν και να φάνε. Ένα βαθύ δοχείο νερού είναι επικίνδυνο για τους νεοσσούς που μπορεί να πνιγούν.

Από την 20η ημέρα μπορεί και νωρίτερα θα δούμε τα πρώτα κεφαλάκια να ξεπροβάλλουν ανάμεσα από τα φτερά της μητέρας τους. Η κλώσσα θα παραμείνει στην θέση της μέχρι να βγει και το τελευταίο.

Κατά την διάρκεια της επώασης γυρίζει τα αυγά με το ράμφος της. Και πολλές φορές ακούγοντας την φωνή τους μέσα από το αυγό τους απαντάει.

Μια κλώσσα δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω από εμάς. Είναι δική της δουλειά να βοηθήσει τα νεαρά πουλάκια να βγουν από το αυγό, και να τα οδηγήσει να φάνε και να πιουν, ώστε να μεγαλώσουν σωστά.

Είναι υπερπροστατευτηκές μητέρες, και καλό θα ήταν να μην τις ενοχλούμε πολύ, γιατί δεν τους αρέσει. Αρκετές γίνονται ακόμα και επιθετικές όταν κάποιος τις πλησιάσει.

Πέρα από την τροφή και το νερό τους εμείς δεν έχουμε άλλη υποχρέωση. Μόλις τα νεαρά πουλάκια μας γεννηθούν θα τα δούμε σε άλλο ποστ ιδικά για αυτά.

Νεκταρία Βλασση 
blogger - youtuber 
ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΟΥ ΕΔΩ
ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΕΔΩ 

Εδαφοκάλυψη, ένας φυσικός τρόπος υγείας των φυτών και του χώματος του κήπου

Στην γη δεν αρέσει η γύμνια! Θα έχετε παρατηρήσει ότι μόλις αφήσουμε χωρίς φυτά ένα κομματι εδάφους για λίγες μόνο ημέρες, παρατηρούμε ότι αμέσως η ίδια η φύση θα το καλύψει με αγριόχορτα, ζιζάνια η παλιούς σπόρους που έχουν πέσει εκεί.

Στην γη δεν αρέσει να είναι γυμνή, για αυτό σπεύδει να καλύψει τα φυτά που έφυγαν με ότι μπορεί η έχει διαθέσιμο.

Θα έπρεπε να ακολουθούμε το παράδειγμα της φύσης και να παρέχουμε στο έδαφος του κήπου μας μια κάλυψη από ξερούς φλοιούς δέντρων,ξερά φύλλα, η άχυρο.

 Δεν αναφέρω τα ύφασμα εδαφοκάλυψης γιατί προσωπικά μου είναι τρομερά αντιαισθητικό μέσα στον κήπο μου να βλέπω απλωμένο ένα μαύρο πράγμα που από κάποιες τρύπες βγαίνουν τα φυτά. Προτιμώ τις πιο φυσικές μεθόδους.

Το ύφασμα εδαφοκάλυψης το χρησιμοποιήσα μόνο όταν αφαιρούσα τα κομμάτια του γκαζόν για να φτιάξω το νέο κήπο. Διάβασε περισσότερα για το πως άλλαξα τον κήπο μου  ΕΔΩ. Μόνο τότε για να μπορέσω να πεθάνω τα υπολείμματα γκαζόν που μπορεί να έμεναν στους διαδρόμους του κήπου.

Υπάρχουν σημαντικοί λόγοι που πρέπει να χρησιμοποιούμε εδαφοκάλυψη όλες τις εποχές του χρόνου στον κήπο, τόσο στα γυμνά κομμάτια γης, όσο και γύρω από τα φυτά μας.

Το Χειμώνα προστατεύει το έδαφος από το να δέρνεται από ανέμους, αποτρέπει την διάβρωση του εδάφους από δυνατές βροχές και κρατάει πιο ζεστές τις ρίζες των φυτών μας.

Την Άνοιξη η κάλυψη του χειμώνα έχει αρχίζει να σαπίζει και κρατάει την υγρασία στο χώμα δίνοντας πολύτιμη οργανική ύλη στο έδαφος.

Εδαφοκάλυψη είναι οποιοδήποτε από τα υλικά που είπαμε, τα βρίσκουμε δωρεάν στην φύση και είναι τα υλικά που η ίδια η φύση έχει στην διάθεση της για αυτό το σκοπό.

 Το καλοκαιρι κρατά το έδαφος δροσερό και υγρό με αποτέλεσμα να θέλουμε λιγότερο πότισμα, και λιγότερο νερό. Επίσης δημιουργεί σκίαση τόσο στο έδαφος όσο και στις ρίζες των φυτών.

Το Φθινόπωρο εκτός από όλα τα προηγούμενα που είπαμε δίνει στο έδαφος μικροοργανισμούς που κάνουν το χώμα μας μια πολύ ωραία οργανική ύλη.

Υπάρχουν πολλά οφέλοι από την εδαφοκάλυψη στον κήπο. Μειώνει την ανάπτυξη ζιζανίων μιας και εμποδίζει το φως να φτάσει στο έδαφος. Το έδαφος είναι πιο ζεστό τους κρύους μήνες και πιο δροσερό τους ζεστούς. 

Αποτρέπει την δημιουργία κρούστας στο χώμα. Το νερό δεν τρέχει πάνω στο χώμα και διαχέεται ομοιόμορφα.

Τα φυτά δεν πιτσιλίζονται με χώματα την ώρα του ποτίσματος και έτσι αποτρέπονται μυκητιακές και βακτηριακές ασθένειες.

Κρατά φρούτα και λαχανικά μακρυά από την επαφή με το χώμα όπως οι φράουλες πεπόνια, καρπούζια, κολοκύθες, και δεν σαπίζουν.

Βελτιώνει την υγεια και την ανάπτυξη των φυτών, αρκεί να μην το παρακάνουμε 1-2 εκατοστά ύψος είναι ότι πρέπει. Παραπάνω εμποδίζει την εισχώρηση αέρα στο έδαφος. 

Επίσης κρατάμε μια περιοχή καθαρή μερικά εκατοστά από κορμούς δέντρων και ξυλώδη βλαστούς φυτών για να αποφύγουμε το σάπισμα του κορμού.

Το ιδανικό στρώμα κάλυψης πρέπει να είναι τόσο που να δημιουργεί σκιά αλλα να μην βαραίνει πάνω στο χώμα και τις ρίζες των φυτών μας.

*Αν θέλετε να καθαρίσετε μια περιοχή από ζιζάνια, απλώστε χαρτόνια  το Φθινόπωρο και βρέξτε τα. Το χαρτόνι  θα μείνει έχει όλο το Χειμώνα να σαπίζει και μαζί του θα σαπίσουν ζιζάνια και σπόροι ζιζανίων. Την Άνοιξη αφαιρείτε ότι έχει απομείνει και από κάτω θα βρειτε ένα πολύ πλούσιο, χώμα να ξεκινήσετε την φύτευση.

Μετά μπορείτε να κάνετε την βελτίωση εδάφους που θα βρειτε ΕΔΩ.

Βάλτε την εδαφοκάλυψη στον κήπο σας και θα δείτε σίγουρα διάφορα με τα φυτά σας. Μπορούμε να την εφαρμόσουμε και σε γλάστρες, τόσο σε λαχανικά όσο και σε λουλούδια και δεντρά.

Νεκταρία Βλασση 
blogger - youtuber 
ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΟΥ ΕΔΩ 
ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΕΔΩ 

Προζύμι παραδοσιακό, πως το φτιάχνουμε και πως το χρησιμοποιούμε

Όταν μιλάμε για παραδοσιακό προζύμι εννοούμε το προζύμι των γιαγιάδων μας. Ένα εντελώς αγνό προϊόν που κατασκεύαζαν οι ίδιες μια φορά και το είχαν στην διάθεση τους πάντα όταν χρειάζονταν να κάνουν ψωμί.

Το προζυμένιο ψωμί διατηρείται καλύτερα και περισσότερο από τα ψωμιά που κατασκευάζονται με μαγιά του εμπορίου, λόγο του γαλακτικού οξέος που παράγεται από τους γαλακτοβάκιλλους στην διάρκεια της ζύμωσης με το παραδοσιακό προζύμι.

Η μάγια έχει ζωή μόλις 150 χρόνια ενώ το προζύμι υπολογίζεται ότι προϋπήρχε από το 3700 π.Χ.

Προτιμάται η μάγια γιατί είναι πιο δυνατή και πιο γρήγορη στο φούσκωμα του ψωμιού. Αν όμως έχουμε την υπομονή να φτιάξουμε το δικό μας προζύμι, με την πάροδο του χρόνου γίνεται τόσο δυνατό που ξεπερνά και την δύναμη της μαγιάς.

Η καλύτερη εποχή για να ξεκινήσει η διαδικασία είναι από την Άνοιξη μέχρι και το Φθινόπωρο. Αυτές τις εποχές έχουμε θερμοκρασίες από 20-30 °C, και ιδανικά φτιάχνουν το καλύτερο προζύμι.

Φυσικά μπορούμε και στην διάρκεια του Χειμώνα αν του εξασφαλίσουμε αυτές τις θερμοκρασίες.

Το καλύτερο αποτέλεσμα δίνεται μετά από 15 ημέρες ανανέωσης του προζυμιού.

Το νερό βρύσης είναι ακατάλληλο λόγο χλωρίου, μπορούμε να αφαιρέσουμε το χλώριο αφήνοντας το νερό 24 ώρες ακάλυπτο η βράζοντας το. Αιτία αποτυχίας μπορεί να είναι και το εμφιαλωμένο γιατί έχει επεξεργαστεί. Το ιδανικό θα ήταν ένα νερό πηγής η βρόχινο.

Εγώ βράζω το νερό βρύσης και το αφήνω να κρυώσει τόσο στην παρασκευή του προζυμιού όσο και στην παρασκευή του ψωμιού.

Να μην σας κουράσω άλλο όμως, πάμε στην παρασκευή

Η όλη διαδικασία μπορεί να μας πάρει από 4 ημέρες έως μια εβδομαδα αυτό εξαρτάται από την θερμοκρασία περιβάλλοντος που το κρατάμε.

Στις θερμοκρασίες που είπαμε πιο πάνω 4 ήμερες είναι εντάξει.

Ημέρα 1η

Χρειαζόμαστε 100 γρ. αλεύρι και 100 γρ νερό. 

Για το νερό είπαμε πιο πάνω, αλεύρι εγώ χρησιμοποιώ το σκληρό αλεύρι για ψωμί. Θα χρειαστείτε και ένα ψηλό δοχείο γιατί μέχρι να τελειώσει η διαδικασία θα φουσκώνει και θέλει χώρο.Το δοχείο μπορεί να είναι γυάλινο η πλαστικό έχω ένα πλαστικό ψηλό μπολ ιδικά για αυτό το σκοπό.

Στο μπολ ανακατεύουμε τα δυο υλικά μας έτσι ώστε να πετύχουμε ένα πηχτό χυλό που να μην τρέχει. 

Το καπάκι δεν το κλείνω ερμητικά απλά το τοποθετώ από επάνω έτσι ώστε να εισχωρεί αέρας στο δοχείο που θα βοηθήσει την ζύμωση

Ημέρα 2η

Το προζύμι μας μετά από 24 ώρες έχει αλευρώδη μυρωδιά, και μαστιχωτή υφή. Στην επιφάνεια αρχίζουν να δημιουργούνται οι πρώτες φυσαλίδες.

Ζυγίζουμε 50 γραμ. νερό και το προσθέτουμε στο μειγμα μας ανακατεύοντας. Προσθέτουμε αλλα 50 γραμ. αλεύρι και ξαναφτιάχνουμε τον χυλό της προηγούμενης ημέρας. 

Το αφήνουμε στην άκρη όχι ερμητικά κλειστό απλά σκεπασμένο.

Ημέρα 3η

Το προζύμι μας έχει τώρα περισσότερες φουσκάλες και μυρίζει ελαφρά ξινίλα. Αυτό σημαίνει ότι όλα πάνε καλά. Ίσως παρατηρήσουμε ότι έχει ανέβει ελαφρά.

Προσθέτω 50 γραμ. νερό ανακατεύω και 50 γραμ. αλεύρι, δημιουργώ τον παχύρρευστο χυλό  και αφήνω στην  άκρη για άλλες 24 ώρες.

Ημέρα 4η

Τώρα το προζύμι μας πρέπει να έχει διπλασιαστεί σε όγκο και θα έχει την εμφάνιση από ένα σφουγγάρι με πολλές τρύπες.

Σε αυτήν την φάση το προζύμι μας είναι ετοιμο για να φτιάξουμε ψωμί. 

Αν κάνουμε ψωμί το αναπιάνουμε όλη νύχτα και κάνουμε ψωμί την επόμενη. Από την ζύμη του ψωμιού που θα φτιάξουμε κρατάμε ένα κομματι σε μέγεθος πορτοκαλιού, που είναι το προζύμι μας για την επόμενη φορά που θα ζυμώσουμε και θα πρέπει να είναι όχι αργότερα από μια εβδομαδα.

Αν δεν ζυμώσουμε ταΐζουμε και πάλι με 30 γραμ. νερό και 30 γραμ. αλεύρι και το αφήνουμε στο ψυγείο για να μην ξινίσει πολύ. Παλιά το κράταγαν σε πήλινα δοχεία με καπάκι σε δροσερό μέρος και το τάιζαν 1-2 φορές ανάμεσα στην εβδομαδα, με 30 γραμ νερό και αλεύρι.

Στο βίντεο της διαδικασίας ΕΔΩ το ταΐζω με περισσότερο αλεύρι και νερό για να φτιάξω μεγαλύτερη ποσότητα που ήθελα να δώσω και μια φίλη. Η διαδικασία είναι η ίδια.

Πως αναπιάνουμε προζύμι θα το δείτε σε βίντεο ΕΔΩ.

Και το παραδοσιακό ψωμί σε ηλεκτρικό φούρνο ΕΔΩ.

Έρχεται και το ψωμί στον ξυλόφουρνο σύντομα.

*Όσο για το αλεύρι μπορούμε να το φτιάξουμε με σκληρό λευκό αλεύρι για ψωμί η κίτρινο αλεύρι, η ολικής ανάλογα τι ψωμί τρώμε στο σπίτι. Εγώ χρησιμοποιώ μισό μισό λευκό και κίτρινο για ψωμί και με αυτό φτιάχνω και το προζύμι μου.

* Αν δούμε μούχλα στο προζύμι έχει χαλάσει και ξεκινάμε από την αρχή.

* Αν βλέπουμε ότι η διαδικασία αργεί συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο ταΐζοντας με 30 γραμ. νερό και αλεύρι, αν δεν έχουμε αποτέλεσμα μέσα σε μια εβδομαδα ελέγχουμε το νερό η την θερμοκρασία χώρου.

* Παραδοσιακά οι γιαγιάδες έφτιαχναν προζύμι με αγιασμό από την εκκλησιά και τοποθετώντας από πάνω βασιλικό που τους έδινε ο ιερέας για αυτό τον σκοπό από τον δίσκο που κρατούσε, την ημέρα του Τίμιου Σταυρού στις 14 Σεπτεμβρίου.

 Η παράδοση λέει ότι κάθε τετοια μέρα φτιάχνουμε νέο προζύμι κάθε χρόνο, το οποίο αντέχει όχι μόνο όλο το χρόνο αλλα για πάντα.

Για να διατηρήσουμε το προζύμι μας για πάντα το έχουμε σε δροσερό σημείο και το ταΐζουμε μια φορά την εβδομαδα με αλεύρι και νερό αν δεν ζυμώνουμε τακτικά.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!

Νεκταρία Βλασση 

blogger - youtuber 

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΟΥ ΕΔΩ 

ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΕΔΩ 

Πως να φτιάξω ένα κήπο λουλουδιών που όλοι θα ζηλεύουν

Οι σύγχρονοι τρόποι ζωής οδήγησαν όλους αυτούς που θέλουν να έχουν κήπο, σε μια τεράστια έκταση μπροστά η πίσω από το σπίτι, γεμάτη απλά γκαζόν.

Αυτό για κάποιους σημαίνει κήπος. Ο κήπος όμως δεν είναι αυτό. Ο  κήπος είναι χρώματα και αρώματα, πουλιά και έντομα, και σίγουρα ένα κομματι πράσινο περισσότερο με γήπεδο μοιαζει παρά με κήπο.

Όταν έχτισα το σπίτι στο χωρίο έκανα το ίδιο λάθος. 300 τετραγωνικά γκαζόν με διάσπαρτα μερικά άνοστα λουλούδια που τα έπνιγε το πράσινο. Πουθενά χρώμα και ζωντάνια. Το αποτέλεσμα ήταν να βαρεθώ γρήγορα αυτό το τόσο μουντό κήπο και έπιασα αρκετές φορές τον εαυτό μου να περιμένω τους παίχτες να ξεπεταχτούν από κάποια φυσούνα να ξεκινήσει το ματς.

Μια Άνοιξη αποφάσισα να αλλάξω αυτό το τόσο βαρετό τοπίο με χρώματα που θα μου φτιάχνουν την διάθεση κάθε πρωί που πίνω τον καφέ μου αντικρίζοντας τον κήπο.

Άρχισα να αφαιρώ μεγάλα κομμάτια από το γκαζόν μαζί με την επιφάνεια από το έδαφος, αρχικά από γύρω γύρω και μετά και στο κέντρο, οριοθετώντας με πέτρες αυτά τα κομμάτια.

Έσκαψα αρκετά βαθιά το έδαφος και πρόσθεσα οργανική ύλη στο πετρωμένο και κατεστραμμένο από το γκαζόν έδαφος. Πως βελτιώνουμε το χώμα του κήπου μπορείς να το διαβάσεις ΕΔΩ.

Στο πίσω μέρος του σπιτιού είχα την τύχη να έχω ήλιο όλη την ημέρα όλες τις εποχές του χρόνου. Τον χώρισα σε δυο μέρη. Το πιο κοντινό στο σπίτι θα γινόταν ο λουλουδόκηπος και το δεύτερο ο λαχανόκηπος. Ήθελα από τις βεράντες να βλέπω λουλούδια και όχι κρεμμυδάκι.

Η βασικότερη σκέψη μου ήταν αφού ξοδεύω νερό ας είναι για τα λαχανικά μου και λουλούδια για τα έντομα, και όχι για ένα άχρηστο πράσινο που ούτε σε μένα χρησιμεύει αλλα ούτε και στην φύση προσφέρει τίποτα.

Φύτεψα στα παρτέρια τα λουλούδια τους θάμνους και τα αναρριχώμενα ανάλογα με το πόσο ήλιο χρειάζονταν. Και μελέτησα ποια φυτά ήταν ανθεκτικά στην περιοχή μου.

Έχασα αρκετά φυτά στην διάρκεια αυτής της προσπάθειας μέχρι να μάθω πραγματικά να τα φροντίζω αλλα δεν σταμάτησα να προσπαθώ ξανά και ξανά μέχρι να τα καταφέρω να βρω την ιδανική θέση και τρόπο καλλιέργειας για το κάθε ένα χωριστά.

Φύτεψα και ακόμα φυτεύω φυτά που μου αρέσουν και μου είναι ευχαριστώ να τα περιποιούμαι και δεν προτιμώ αυτά που είναι στην μόδα η είναι εύκολα. Το όμορφο θέλει κόπο!

 Αντιμετωπίζω το κάθε φυτό χωριστά και όχι σαν ομάδα. Κάθε εβδομαδα κάνω μια σχολαστικά βόλτα παρατηρώντας τα φυτά ένα ένα για να δω αν έχει προσβληθεί κάποιο από ασθενειες η χρειάζεται κάτι ιδιαίτερο.

Φροντίζω τα φυτά να φυτεύονται με σειρά ύψους. Τα μεγάλα φυτά πίσω και μπροστά τα πιο χαμηλά έτσι ώστε να δέχονται όλα το φως και τον ήλιο χωρίς να σκιάζει το ένα το άλλο.

Αφήνω χώρο στα παρτέρια για τα ετήσια φυτά που δεν υπάρχουν όλες τις εποχές. Και βάζω φυτά που τα ενοχλεί ο δυνατός ήλιος σε σημεία που έχουν σκιά. 

Μερικά δέντρα θα δημιουργήσουν ισκιερά σημεία στον κήπο για τα φυτά που αγαπούν την σκιά, και θα αποτελέσουν καταφύγιο για πουλιά στον κήπο.

Φροντίζω να έχω όλα τα χρώματα που θα φέρουν πεταλούδες στα λουλούδια και μαζί με αυτά θα γονιμοποιηθούν και τα λαχανικά στο επόμενο επίπεδο.

Φροντίζω η άνθιση να είναι συνεχόμενη από την Άνοιξη έως αργά το Φθινόπωρο, έτσι ώστε να είναι πάντα χρωματιστός και να δημιουργεί  ευχάριστη διάθεση σε όλη την διάρκεια που βρισκόμαστε στον εξωτερικό χώρο του σπιτιού, είτε για καφέ ,είτε για φαγητό.

Κάντε τον κήπο σας βιότοπο για πουλιά, πεταλούδες και μέλισσες, στον δικό μου εδώ και χρόνια βρήκαν καταφύγιο ακόμα και βατράχια στην λιμνούλα.

Υπάρχουν εύκολα στην καλλιέργεια λουλούδια, και λίγο πιο ιδιαίτερα θα βρειτε έναν πλήρη οδηγό μέσα στο μπλοκ για κάθε φυτό χωριστά έτσι ώστε να μπορέσει εύκολα να τα καλλιεργήσει ακόμα και ένας αρχάριος ΕΔΩ.

Όλες οι οδηγίες για να καλλιεργήσετε τον δικό σας λουλουδοκηπο βρίσκονται μέσα στο μπλοκ και σε συνδυασμό με τα βίντεο που υπάρχουν στο κανάλι, είναι σχεδόν αδύνατο να μην τα καταφέρετε.

Νεκταρία Βλασση 
blogger - youtuber 
ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΟΥ ΕΔΩ 
ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΕΔΩ